Giriş ve Amaç: Bu alışmasının genel amacı, yüzme antrenörlerinin meslek seçimindeki davranışsal niyetlerini anlamak ve bu niyetleri etkileyen faktörleri ortaya koymaktır. Bu sayede, antrenörlerin mesleki gelişimlerine yönelik daha etkili stratejilerin belirlenmesine katkı sağlanması hedeflenmektedir. Her ne kadar günümüzde yüzme antrenörlerinin üzerine bazı araştırmalar yapılsa da İstanbul’da Çalışan Yüzme Antrenörlerin Meslek Seçimindeki Davranışsal Niyetleri üzerine bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle araştırmada İstanbul’da Çalışan Yüzme Antrenörlerin Meslek Seçimindeki Davranışsal Niyetleri araştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmamızın evrenini İstanbul ilinde 2022-2023 yılında aktif olarak görev yapan yüzme antrenörlerinin, örneklemini ise seçkisiz olarak ve gönüllülük usulüne göre araştırmaya katılacak olan yüzme eğitmenleri oluşturmaktadır. Araştırmadaki örneklem büyüklüğünün belirlenmesinde, Yazıcıoğlu ve Erdoğan (2007) tarafından oluşturulan ana nüfus ve örneklem büyüklüğü kullanılmıştır. Buna göre, ana nüfus büyüklüğü bir milyon veya daha fazla olduğunda, %95 güven aralığında ve %5 hata payında en az 384 örneklem büyüklüğü yeterlidir. Bu nedenle, araştırma için toplanması gereken anketlerin minimum sayısı 384 olarak belirlenmiş ve veri toplama sürecinde bu sayının aşılması hedeflenerek 398 kişiye ulaşılmıştır. Araştırmada Vurucu, F. (2010) geliştirdiği Mesleki yeterlilik ölçeği ve Zeithaml, Berry ve Parasuraman (1996) tarafından geliştirilen davranışsal niyet ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, SPSS 25.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler frekans analizi ile ortalama ve standart sapma değerleri alınarak hesaplanmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu, parametrik testlerin uygulanabilmesi için test edilmiş ve ardından Bağımsız Örneklem t-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) gibi parametrik testler kullanılmıştır. Bulgular: Analiz sonuçları, katılımcıların “Davranışsal Niyet” ortalama puanlarının yaş ve medeni duruma göre, mesleki yeterlilik ortalama puanları ise çalışma yılına göre istatiksel olarak anlamlı farklılık olduğunu göstermektedir. (p<0.05). Yapılan Pearson Korelasyon İstatiksel analiz yöntemine göre davranışsal niyet ve mesleki yeterlilik arasında pozitif yönde ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Sonuç olarak Mesleki yeterlilik artıkça davranışsal niyet düzeyinin arttığını söyleyebiliriz. "Bu çalışma birinci sırada yer alan yazarın Nişantaşı Üniversitesinde, Eğitim Enstitüsünde yaptığı Yüksek Lisans Tezinden üretilmiştir. ORCID NO: 0009-0009-2504-3895"
Anahtar Kelimeler: Davranışsal Niyet, Mesleki Yeterlilik, Antrenörlerde Mesleki Yeterlilik
|
